Als ik mensen vertel dat een deel van mijn werk bestaat uit het verslaan van raketlanceringen, lijkt mijn werk glamoureus. En zeker, het is geweldig om er een in het echt te zien - ik kan de kick niet beschrijven, het gevoel om iets de aarde te zien verlaten, wetende dat het op weg is naar dingen buiten de grenzen van onze planeet.
Maar meestal is het gewoon veel rondhangen. Wat verborgen blijft achter de mystiek van een ruimteverslaggever is... al het wachten. Raketlanceringen zijn uren, dagen, soms zelfs weken saai - en het is het allemaal waard voor de minuten dat je ze ziet opstijgen.
Je weet nooit wat er gaat gebeuren tot je er bent. Eergisteren reisde ik naar de Space Coast van Florida om hopelijk de lancering van Artemis I persoonlijk te zien. Het Space Launch System (SLS), NASA's nieuwe maanraket, is een van de krachtigste in de menselijke geschiedenis, en ik wilde er zijn voor de eerste lancering.
Ik arriveerde met heldere ogen en vol optimisme dat SLS inderdaad zou opstijgen zoals gepland op 29 augustus. Dat is nooit gebeurd. In plaats daarvan werden de daaropvolgende dagen besteed aan het zien van vrienden en het proberen te plannen van de dekking voor een lancering die bleef vertraagd (ik was er als freelancer, en was grotendeels op zoek naar post-launch stukken te schrijven over waarom het belangrijk is, want het doet er toe) - en het spelen van video games.
Tot het Steam Deck was ik geen grote fan van draagbare games. Ik geniet van mijn Nintendo Switch, maar er zijn nooit genoeg must-have titels om het een essentiële reistas item. De Steam Deck is anders, hoewel. Ik ben op de weg veel voor werk, en het is gegaan overal met mij - met inbegrip van de SLS lancering.
Om SLS te zien vliegen om 8:33 uur Eastern, toen het lanceervenster opende, moest ik wakker worden - laat ik dat herhalen, ik moest wakker worden - om 11:30 uur. Er werd een enorme menigte verwacht, tot 200.000 mensen, en ik wilde de gebeurtenissen voor de lancering niet missen omdat ik vast zat in het verkeer. Ook waren er 700 leden van de pers geaccrediteerd voor deze lancering, en laat me je vertellen hoe de pers parkeerplaats en bullpen op Kennedy Space Center kan niet houden dat veel mensen. Ik wilde niet eindigen in een Hongerspelen situatie voor parkeren en een stoel, dus vroeg
Ik kwam rond 1 uur aan op de perslocatie, en nadat ik mijn plek in de bullpen had opgeëist, was er niet veel te doen. Ik kletste met wat vrienden, zo bleke ogen als ik was, en dan ... goed, ik wachtte gewoon.
De nieuwigheid ging er snel af. Het was stomend heet buiten - we hebben het over het moeras van Florida in augustus - en ijskoud in de perskamer met airconditioning. En we hadden uren en uren te wachten. Mijn schoenen waren nat omdat ik ' d trok door het gras om te zien de raket verlicht 's nachts (een begrijpelijke wens), maar de wisselende temperaturen betekende dat mijn voeten waren koud en waren nooit van plan om uit te drogen.
Toen besloot ik naar mijn auto te gaan. Ik had een deken en kussen in de achterkant van de verhuur gegooid bij het verlaten van mijn Airbnb. Ik klom op de achterbank, deed mijn schoenen uit, en zette ze voor de A
Ik heb niet lang kunnen spelen - alles ging vrij snel daarna naar de klote. Tijdens het tankproces - wanneer de raket wordt geladen met brandstof - was er een vloeibaar waterstof lek. Terwijl het team in staat was om dat op te lossen, werden ze belemmerd door een motor die weigerde om goed te koelen. (SLS motoren moeten heel koud zijn om te kunnen ontbranden, en deze was dat niet. Later werd vastgesteld dat het een defecte sensor was).
Maar die ontsnapping aan de drukte - vooral een waar iedereen slaaptekort had, angstig en ongemakkelijk was - was ongelooflijk fijn. En toen de raket niet lanceerde zoals gepland, gaf het me iets te doen terwijl ik urenlang op de persplaats wachtte terwijl het verkeer afnam.
Ik heb nooit een raket zien opstijgen die dag, of in de dagen daarna. Ik weet niet of ik de flexibiliteit heb om de volgende poging van de SLS mee te maken, maar wat ik wel weet is dat mijn Steam Deck een must-have zal zijn voor elke toekomstige reis naar de Space Coast.
