Vier westelijke Amerikaanse staten verbinden met een rechte lijn is niet moeilijk op een kaart: veel staten staan al in een vierkant raster, zodat je gemakkelijk een verticale lijn kunt trekken van Kansas naar de Dakota's of een horizontale van Kansas naar Nevada, bijvoorbeeld. Maar diezelfde uitdaging aangaan op de grond, met huurauto's, last-minute vluchten en een budget van 5.000 dollar is veel moeilijker - en dan hebben we het er nog niet eens over dat je tegenstanders een staat onder je vandaan kunnen stelen. Welkom bij Jet Lag: The Game, wat misschien wel 's werelds grootste Connect Four spel ooit gemaakt is.
Ontwikkeld door Wendover Productions, het eerste seizoen van deze staat-hopping game show uitgezonden vorige maand op YouTube en Nebula, met een tweede seizoen van internationale proporties dropping 29 juni op Nebula. De show begint als een race in Colorado en houdt niet op in zijn energie gedurende de volgende drie dagen van reizen, als twee teams van twee reizen naar hoofdsteden van staten om uitdagingen te voltooien om een staat te claimen als hun voordat haasten op naar de volgende. Om dit interview spoiler-vrij, zullen we niet duiken in de wendingen en escapades getrokken in de hele serie (of in het tweede seizoen), maar ze zijn hilarisch en vaak gebruik maken van logistieke of geografische vaardigheden die ik nooit heb gezien in spelshows.
Denby: De grootste culturele toetssteen is eigenlijk de voor de hand liggende, The Amazing Race. Ik heb altijd van die show gehouden, maar ik dacht altijd dat het beter kon. Het is een soort traditionele spelshow in de context van reizen. Het reizen is gewoon de achtergrond van de wedstrijd. Ik dacht dat je dat kon omdraaien en het reizen in de competitie kon veranderen. Je kunt absoluut beter zijn in reizen dan iemand anders, vooral als je al die onzekerheden en omstandigheden erbij haalt. We beseften ook dat je niet zomaar op een willekeurige plek kunt verschijnen met een filmploeg, maar wel met een YouTube- of vloggy-achtige opstelling. Door onze low-budget aard, kunnen we de spontaniteit van reizen in de echte wereld op een betere manier omarmen dan de grotere budget uitzendingen.
Kunt u de lezers uitleggen hoe uw filmopstelling is en hoe deze verschilt van andere realiteiten?
Na drie seizoenen is onze camera opstelling nu de eenvoudigste ooit. Het eerste seizoen filmden we met iPhones, GoPro's en een Blackmagic Pocket Cinema, die vreselijk was om door het hele land te sjouwen, vooral in Vegas in een hitte van 110 graden. We brachten zelfs een mini-drone mee die nooit het daglicht zag. We leerden dat we de productie moesten stroomlijnen om de inhoud niet in de weg te laten staan. Dus vereenvoudigden we ons tot iPhone 13 Pros, Rode lav mics en enkele 360 camera's. We zijn altijd in beweging, dus we hadden camera's nodig die gewoon superbetrouwbaar zijn, gemakkelijk te gebruiken, op te laden en gegevens over te dragen. Op dit moment zijn we een volledig iPhone 13 Pro productie. Ze zijn zo gemakkelijk te vinden, dus als we halverwege een apparaat breken, is de mogelijkheid om binnen een uur of twee direct een vervangend apparaat te krijgen enorm.
Wat verandert er in seizoen 2?
In seizoen 2 is het spelformaat compleet anders, en het is een compleet andere locatie. Eigenlijk is het een race om de wereld te omzeilen. We beginnen in Denver, en het eerste team dat terugkomt in Denver nadat het alle lengtegraden heeft overschreden en een afstand heeft afgelegd die groter is dan de Kreeftskeerkring (ongeveer 22.500 mijl) wint. Er is een record voor het omzeilen van de wereld op commerciële vluchten; dat is iets wat mensen regelmatig doen. Meestal hebben de mensen die het doen een beetje hulp, of is het spraakmakend genoeg dat de luchtvaartmaatschappijen proberen het voor elkaar te krijgen.
We wilden niets van dat alles doen. We wilden de echte versie doen, met check-in lijnen en veiligheidslijnen - en wat ons eigenlijk enthousiaster maakte om het nu te doen was de extra complexiteit die Covid introduceert, zoals het moeten nadenken over grensopeningen, Covid-tests, toegangsformulieren, enorme veiligheidslijnen en onderbezette luchthavens.
Hoe bleef u veilig tijdens het filmen van een spelshow die van staat naar staat ging tijdens een wereldwijde pandemie, vooral gezien de verschillende niveaus van veiligheid en Covid management in de staten?
Dit formaat is enigszins gedicteerd door het feit dat het vrij goed is in de context van Covid, omdat het zich ontwikkelde tijdens Covid. Bij veel van de andere producties die we doen, moeten we maanden werk verzetten om interviews en bezoeken te regelen en op locatie te gaan. We moeten maanden van tevoren data vastleggen, wat echt moeilijk is als je nooit weet wanneer de volgende Covid-golf is. Hier doen we van tevoren alleen het spel ontwerpen; we geven geen productiegeld uit. We kunnen twee uur van tevoren beslissen dat we dit nu niet doen, omdat de Covid-tarieven te hoog zijn, of omdat deze persoon in de cast positief getest is, en geen kosten verliezen. We hebben alleen gefilmd bij relatief lage percentages en in het post-vaccin tijdperk, en dan gaan we over tot de normale veiligheidsmaatregelen van vaccins, testen voor vertrek en bij aankomst, en maskeren.
Kunt u me meer vertellen over hoe u de koolstofuitstoot van de vluchten compenseert door de vervanging van Birmese fornuizen te financieren? Wat was uw belangrijkste conclusie over koolstofcompensatie na het uitbrengen van een video tijdens de uitzending van Jet Lag getiteld "The Carbon Offset Problem. "
De belangrijkste conclusie van die video was dat de markt voor koolstofcompensatie in wezen een zwendel is, omdat hij zwendel stimuleert door de goedkoopste compensaties te stimuleren. Wat het nog erger maakt, is dat koolstofcompensaties effectief kunnen zijn! Het is niet onmogelijk. Het systeem werkt er alleen niet naar. Daarom hebben we een certificeerder gevonden [de Gold Standard] die werkelijk rekening houdt met alle verschillende aspecten die een effectieve koolstofcompensatie mogelijk maken, en die het beste werk levert om een systeem te creëren dat garandeert dat ze daadwerkelijk aan die verschillende richtlijnen voldoen. De ergste gevallen die we zagen waren grote certificeerders die hun compensaties drie of vier keer overschatten, zodat we 10 keer meer koolstof compenseerden dan we naar schatting zouden produceren, omdat we er dan vrij zeker van waren dat zelfs als dit programma uiteindelijk een grote zwendel wordt, er nog steeds enig voordeel is.
We willen anderen niet inspireren om zoiets met hun vrienden te gaan doen. Veel mensen hebben ons gevraagd om een verpakt spel te verkopen om met vrienden op een soortgelijke manier te spelen, of om de Jet Lag seizoen 1 kaarten te verkopen. We zullen nooit koopwaar verkopen die anderen aanmoedigt om met het vliegtuig te reizen. Ik denk dat het zeer waarschijnlijk is dat we in de toekomst bijvoorbeeld op steden gebaseerde versies hiervan zullen maken die we als merchandise kunnen verkopen, die nog steeds leuk en reisgericht zijn, maar die niet op significante wijze bijdragen aan de koolstofuitstoot.
Elke aflevering van Jet Lag wordt een week eerder uitgezonden op Nebula, een soort uitbreidingspakket voor YouTube, vol met educatieve of STEM-videomakers. Welke rol hebben de Nebula en die gemeenschap gespeeld bij het starten van het Jet Lag kanaal?
Dit kanaal is gebouwd nadat Nebula, als streaming site, een succes werd. Het is vanaf het begin ontworpen om een kanaal te zijn dat geoptimaliseerd is voor het Nebula ecosysteem. Volledig transparant, dat komt omdat dit een erg duur kanaal is om te produceren per video. We geven een bedrag uit dat vereist dat dit een bepaald niveau van succes heeft om quitte te spelen. Maar Nebula is voortdurend een krachtvermeerderaar geweest voor makers. We zitten pas op een kwart miljoen views, en dit is financieel al break-even met alleen dat aantal views en Nebula sponsoring. Zonder Nebula, en het feit dat Nebula ons toestond dit te testen, zou het veel groter en succesvoller moeten zijn, en het zou een risico zijn dat we waarschijnlijk niet konden nemen. Ze gaven ons een cheque om van dit gekke format een Nebula original te maken.
Zonder de serie te verklappen, wat is het meest emotionele moment dat je als deelnemer hebt meegemaakt?
Zonder spoilers? Misschien niet de meeste, maar ik denk dat je als toeschouwer gemakkelijk mist hoe uitputtend dit is. Het is een brute uitputtende show om te filmen. Stel je een slechte reisdag voor waarop je de hele dag tussen vluchten op aansluitingen moet wachten en luchthavens in en uit gaat. Ja, dit is dat, 14 uur per dag, achter elkaar. Natuurlijk gaan we buiten rondrennen, maar altijd buiten zijn we aan het werk, en daarna gaan we terug naar de steriele omgeving van de luchthavens. Het voelt echt goed om in korte tijd een hoop werk te verzetten, leuk maar slopend werk, en dan klaar te zijn en naar huis te kunnen gaan om een dutje te doen.
