De mening van een uitsmijter over de beste Street Brawler-spellen

Screenshot van Streets of Rage 4 met personage dat roze knallen uit de handen schiet

Als gediplomeerd uitsmijter en levenslange gamer kan ik je vertellen dat geen van de gevechten die je in videospellen op het scherm ziet, overeenkomen met die in het echte leven.

Straatvechters trappen bijvoorbeeld zelden - niet tenzij hun beoogde doelwit al horizontaal ligt. Op de Britse universiteitscampus waar ik als beveiliger werk, en waar alcohol, 18-jarigen en hoge passies soms explosief kunnen samengaan, was de laatste schopper die ik tegenkwam een dronken meisje dat de buitenspiegel van een geparkeerde auto aanviel.

In werkelijkheid duurt het weken om op "doorgaan" te drukken om het gevecht gaande te houden, en niet slechts één druk op de knop.

Maar dat betekent niet dat ik niet kan genieten van een goede brawler. Sterker nog, mijn weg door Altered Beast uit 1998 en River City Ransom uit 1989 heeft ongetwijfeld bijgedragen aan mijn carrièrekeuze.

Daarom is het ook zo leuk om te zien hoe het genre een heropleving kent dankzij games als Fight 'N Rage of het onlangs uitgebrachte Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder's Revenge. De rijkdom aan details in die spellen zette me aan het denken over hoe alle levels in steegjes en eindbazengevechten in magazijnen soms de aanvallen met gebroken flessen, confrontaties met bendes en vliegend meubilair weerspiegelen die ik in mijn werk meemaak.

Geweld in het echte leven is nooit boeiend, en zeker niet zo bevredigend als in een spel. Maar de beste beat-'em-ups bieden momenten van gameplay die net zo indrukwekkend, dom en vreemd realistisch kunnen zijn als de stoten die offline worden gegooid. Hier zijn er een paar.

Double Dragon (1987)

Het verhaal van jouw personage dat vecht om de ontvoering van zijn vriendin te wreken is veel netter dan de gewelddadige driehoeksverhoudingen die ik op het werk ben tegengekomen.

Neem het meisje dat ruzie kreeg met haar buurman, en dat haar vriend belde om langs te komen en een pak slaag te geven. Toen de man aankwam, was hij zo dronken dat hij slechts de helft van het voetpad haalde voordat hij in elkaar zakte. Mijn medebewakers verleenden eerste hulp totdat de vriendin naar beneden kwam, hem bij bewustzijn sloeg en hem wegleidde.

Op dat moment herinnerde de man zich waarvoor hij daar was en trok zijn shirt uit en gooide het over de auto van zijn doelwit. Toen realiseerde hij zich dat hij het verkeerde voertuig had.

Battletoads (1991)

" Ik denk niet dat wij in de buurt komen van zulke bewegingen," merkt Brett Jones op, een collega portier en soldaat in de Britse legerreserve. Maar er zijn overeenkomsten tussen zijn taken en de acrobatiek van NES-helden Battletoads: Beiden zijn gewend zich in het groen te kleden en zich een weg te vechten door vijandig gebied.

" Sprongen zoals die van hen zijn misschien iets voor de Gurkha's en hun kukris," zegt Jones. "Dit spel doet me meer denken aan de kerel die het opnam tegen de halve Taliban, zonder munitie en granaten kwam te zitten en vervolgens een tweepoot pakte om één terrorist dood te beuken," zegt hij, verwijzend naar het verhaal van Royal Gurkha Rifles sergeant Dipprasad Pun, die in 2010 een Conspicuous Gallantry Cross verdiende voor zijn moed in Afghanistan.

Jones merkte echter op dat de Turbo Tunnel-fase van het spel klopt als je de blauwe zweeffietsen vervangt door tieners die op escooters racen, met een gestolen flatscreen-tv op hun knieën.

Gouden Bijl (1989)

Met zijn mix van toverdrankjes en bijlaanvallen zou je kunnen denken dat arcade- en retroklassieker Golden Axe ver van de werkelijkheid staat. Maar de gespierde, in lendendoek gehulde boksers die je in het spel bestrijdt, doen me altijd denken aan de vrouwelijke bodybuilder die we leerden kennen en die vlagen van "roid rage" kreeg. "

Ze bedreigde en schreeuwde tegen haar huisgenoten. Als ze terugkwamen door te klagen, pakte de Tyris Flare lookalike haar spullen en vulde de gemeenschappelijke broodrooster en magnetron met bleekmiddel. Ze was zo opvliegend dat ik nog steeds wacht tot ze de speciale aanval van het spel "vuurpilaar" uitvoert.

River City Girls (2019)

Net als ik, is mijn dochter een fervent gamer. In tegenstelling tot mij, heeft ze de 5e kyu gele band in budo karate. Haar sensei herinnert de klas er altijd aan dat ze een gevecht moeten vermijden tenzij ze in een situatie zitten waar ze niet in veiligheid kunnen komen of hulp kunnen inroepen.

" Als je niet kunt rennen of slaan, moet je je verstoppen," zegt mijn dochter over de openingsfase van WayForward's draai aan de River City serie, als de klasgenoten van de meisjes hen onmiddellijk beginnen aan te vallen en de leraar zich tegen het schoolbord verschuilt. "Hij is volwassen. Kinderen laten vechten is niet verstandig. "

Final Fight (1989)

Zoals veel brawlers gebruikt Capcom's iconische side-scroller fastfood als power-ups. Ik heb nog nooit gezien dat hamburgers iemand supersnelheid geven. Tenzij je de klant meetelt die ons in de kleine uurtjes belde om te zeggen dat hij vergiftigd was door een broodje garnaal dat hij bij ons had gekocht, en nu naar het toilet rende en weer terug.

Als je combo je een weg door Final Fight ' s niveaus, kunt u gebruik maken van gedaald objecten - dolken, buizen, en nog veel meer - als wapens. Dit doet denken aan de student die we tegenkwamen en die iemand betrapte die zijn fiets stal. Toen de dief een mes trok, pakte de student zijn afgehakte fietsketting op en voerde een vliegende windmolenaanval uit (puur uit zelfverdediging natuurlijk).

X-Men (1992)

Je zou niet denken dat een superhelden beat-'em-up realistisch kan zijn, maar deze Konami-Marvel koppeling gaf me een inzicht in hoe het zou voelen om op Halloween naar een brandalarm te rennen en een parkeerplaats vol zombies, Jack Sparrows en kwaadaardige Spongebob Squarepants aan te treffen.

X-Men heeft ook een paar bijna realistische

Castle Crashers (2008)

Het decor in deze retro-genre revival - met name de lekkende biervaten in de kelderfase - herinnert me eraan hoe drank en schade zo goed samengaan. Ik heb boekenwurmen gezien die na één moerassapcocktail in beestmodus gingen.

Het gebruik van bestek als aanvalsknuppel is interessant, en laat zien wat er gebeurt als je in de verkeerde omgeving probeert te vechten. Ik heb eens een collega geholpen met het opruimen van een parkeerplaats om 6 uur 's ochtends, het ophalen van afval uit de omgeving toen we twee mensen zagen rondhangen, die we vroegen om verder te gaan. De ene trok een multitool naar ons toe, maar zijn bewegingen waren zo traag dat we niet zeker wisten of hij ons wilde steken of de pincet wilde vinden. Beiden vertrokken zonder dat we fysiek hoefden te worden.

Scott Pilgrim (2010)

" Als je met een honkbalknuppel op je hoofd wordt geslagen, is het gedaan met je", zegt Sam Godden, een collega-uitsmijter en bokser. Toen hij zag hoe snel onze held Scott zich oprichtte nadat hij op de grond geslagen en geflitst was, voegde hij eraan toe: "In het echte leven kom je niet opnieuw tot leven. "

Wat het hitsige Ubisoft-spel wel goed doet, zijn de desoriënterende skateraanvallen, die me deden denken aan een student die 's nachts de campus overstak en dacht dat hij planken hoorde schuren, gevolgd door een schreeuw. Hij deed zijn oordopjes uit en draaide zich om om twee mensen te zien die gemeenschap hadden. Ze begonnen te schreeuwen en zetten de achtervolging in toen hij ze eenmaal te pakken had, waardoor we ons voelden als de Scott sprite in het spel: klem tussen kwade exen.

Teenage Mutant Ninja Turtles IV: Turtles in Time (1991)

Toen ik een topless man met nunchucks confronteerde buiten het universiteitscafé, gebruikte ik dit spel als bewijs dat het wapen dat hij vasthield illegaal was (het woord "ninja" was verboden in veel entertainment in het Verenigd Koninkrijk, en de Turtles kregen tot 1999 de naam Hero Turtles).

Het is een van de weinige keren dat deze beat-'em-up mijn echte werk nabootst. Een andere keer was toen een meisje verpletterende geluiden in haar gang meldde en we opdoken om bloed op de deuren te vinden en de tapijten besmeurd met een zeer verontrustende kleur bruin.

Ik vreesde dat een student een internetklysma recept had gevolgd - het enige wat ik me kon voorstellen was het Turtles in Time gevecht met Baxter Stockman en zijn slijmkanon.

We ontdekten de waarheid toen we een man vonden omringd door gebroken borden. Het bloed was kersen, de bruine vlekken waren chocoladecake, en beide waren afkomstig van de zwarte woud gateau waarmee hij indruk probeerde te maken op het meisje.

Streets of Rage 4 (2020)

Is dit een late inzending voor de beste beat-'em-up aller tijden? De details zijn ongelooflijk, tot aan de manier waarop eindbazen gek worden zodra ze half gezond zijn (vergelijkbaar met mensen die in woede aanvallen zodra ze één klap hebben gekregen).

Ook kan ik me voorstellen dat het aan de haak slaan van de staalharde Floyd Iraia lijkt op het sparren met de drinkers die we tegenkomen die overladen zijn met juwelen.

Wat betreft die voedselwagengevechten in Chinatown: Ze herinneren ons aan de vechtpartijen bij de plaatselijke kebabwagen. In tegenstelling tot het spel, maakt hete kip nooit iemand een betere vechter; net als het spel, kun je altijd de actie verlaten om te gaan spelen op een arcade machine op de achtergrond.

Gamer world