Νωρίτερα φέτος, το PlayStation ανανέωσε τη συνδρομητική του υπηρεσία. Ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα του να πληρώνεις τα μέγιστα για αυτή την υπηρεσία είναι ότι παρέχεται πρόσβαση σε demo παιχνιδιών. Θεωρητικά, αυτό βοηθά τους παίκτες να αξιολογήσουν την αξία ενός παιχνιδιού πριν το αγοράσουν. Βοηθά επίσης τους προγραμματιστές να προσελκύσουν το ενδιαφέρον του κόσμου για τους νέους τίτλους τους. Win-win, σωστά; Λοιπόν, κάπως έτσι.
Σίγουρα, τα demo λειτουργούν για κάποιους ανθρώπους. Εγώ δεν είμαι ένας από αυτούς. Οι συναρπαστικές ιστορίες και οι εφαρμόσιμες βαθμίδες δυσκολίας είναι αυτά που με προσελκύουν στα παιχνίδια. Το ίδιο και η ικανότητα να αιχμαλωτίζουν την προσοχή μου για πέντε έως 10 ώρες. Κάποτε δεν μπορώ να διαπιστώσω αυτά τα πράγματα μόνο από ένα demo. Επίσης, συχνά κυκλοφορούν εβδομάδες ή μήνες πριν από το πλήρες παιχνίδι, αφήνοντας τα πολύτιμα λεπτά που σας επέτρεψε να παίξετε το demo να φτερουγίσουν στο μεταξύ. Ως εκ τούτου, σπάνια με ενθουσιάζουν για να παίξω ένα πλήρες παιχνίδι.
Το Thirsty Suitors τα άλλαξε όλα αυτά. Τοποθετημένο σε μια κοινότητα της Νότιας Ασίας, είναι ένα απίστευτο παιχνίδι σχετικά με την οικογενειακή δυναμική στο οποίο ο κύριος χαρακτήρας, η Jala, πρέπει να αντιμετωπίσει την οικογένειά της (και τις βαριές προσδοκίες της) και να συμβιβαστεί με τις προηγούμενες σχέσεις της. Είναι φωτεινά χρωματισμένο, στοχαστικό, έξυπνο και αστείο, με μια πολύ σκόπιμη πολιτιστική οπτική γωνία. Είναι για μένα. Είναι για την κοινότητά μου. Δεν είμαστε απλά μια δευτερεύουσα σκέψη εδώ. Ήθελα να το παίξω μόλις τελείωσε το τρέιλερ.
Αλλά φυσικά, δεν μπορώ. Το παιχνίδι δεν έχει καν ημερομηνία κυκλοφορίας ακόμα. Έχει, ωστόσο, ένα (τυμπανοκρουσίες παρακαλώ) demo διαθέσιμο στο Steam. Με τρόμο - και μια γρήγορη προσευχή στον Ganesha, τον απομακρυντή των εμποδίων, ότι ήταν συμβατό με το Steam Deck μου - το κατέβασα και το εγκατέστησα. Ευτυχώς, λειτούργησε αμέσως, χωρίς να χρειαστεί να το πειράξω.
Δεν περίμενα πολλά, ειλικρινά. Είχα καεί πάρα πολλές φορές στο παρελθόν. Αλλά το Thirsty Suitors ήταν διαφορετικό, και με έκανε να ξανασκεφτώ κάθε εκκεντρικό πράγμα που έχω πει ποτέ για τα demos.
Αυτό που μου έκανε αμέσως εντύπωση ήταν ότι η διάρκεια του demo ήταν φανταστική. Είναι ουσιαστικά τα πρώτα 30 λεπτά των Thirsty Suitors. Είναι αρκετό για να πάρετε μια αίσθηση του κύριου χαρακτήρα και της ιστορίας, του καλλιτεχνικού στυλ, του τρόπου με τον οποίο οι επιλογές επηρεάζουν την αφήγηση του παιχνιδιού και του τρόπου με τον οποίο πολεμάτε τους πρώην σας (μπορείτε να τους προσβάλλετε και να τους πειράξετε ή να φλερτάρετε μαζί τους κατά τη διάρκεια της μάχης με βάση τη σειρά!).
Αλλά δεν είναι μόνο η διάρκεια- είναι ο τρόπος με τον οποίο είναι κατασκευασμένο το Thirsty Suitors. Τριάντα λεπτά δεν αρκούν για να πάρετε μια ιδέα από πολλά παιχνίδια. Με το ζόρι καταφέρνω να περάσω τα πρώτα cutscenes κάποιων μεγαλύτερων παιχνιδιών σε αυτό το χρονικό διάστημα. Αυτό δεν είναι ένα σχόλιο για άλλα παιχνίδια, αλλά μάλλον ένα κομπλιμέντο για τη σφιχτή γραφή του Thirsty Suitors. Μπαίνει στο θέμα, γεγονός που καθιστά ένα 30λεπτο demo αρκετά μεγάλο για να καταλάβετε ακριβώς πώς λειτουργούν όλα.
Είναι ο συνδυασμός που έκανε το demo να δουλέψει για μένα. Αντί να νιώθω απογοητευμένος αφού κέρδισα την πρώτη μάχη και κατέκτησα το demo, ήμουν ενθουσιασμένος για το τι θα ακολουθούσε. Και ακόμα κι αν έχω ξεχάσει ορισμένα πράγματα ή αν η πρόοδός μου στο παιχνίδι χαθεί πριν πάρω στα χέρια μου τον πλήρη τίτλο, αυτό δεν πειράζει. Είμαι ευτυχής να ξεκινήσω από την αρχή. Δεν μιλάμε για ώρες από τη ζωή μου που πρέπει να ξαναπαίξω - μόνο για ένα δροσερό, ζωηρό μισάωρο.
Ίσως θα έπρεπε να δώσω μια ευκαιρία σε περισσότερα demo.
