Αν έχετε νιώσει ότι δεν υπάρχουν νέα βιντεοπαιχνίδια για να παίξετε, δεν είστε μόνοι. Το Covid-19 χτύπησε σκληρά τη βιομηχανία βιντεοπαιχνιδιών και οι καθυστερήσεις συνεχίζουν να αυξάνονται. Το μόνο νέο παιχνίδι που τελείωσα το 2022 ήταν το Horizon Forbidden West (το οποίο ήταν καταπληκτικό), και ενώ ανυπομονώ για τα Disney Dreamlight Valley και Gotham Knights, το υπόλοιπο έτος φαίνεται αρκετά ήσυχο.
Γι' αυτό βασίζομαι στις επαναλήψεις για να τα καταφέρω. Έχω συζητήσει στο παρελθόν πώς το παιχνίδι είναι ένα σημαντικό μέρος της ρουτίνας χαλάρωσής μου. Αν δεν ξεφύγω στον ζωντανό κόσμο ενός βιντεοπαιχνιδιού για λίγες μέρες, η αλλαγή στην ψυχική μου υγεία είναι αισθητή. Και χωρίς σταθερή προσφορά νέων κυκλοφοριών, τα παλιά μου αγαπημένα παιχνίδια εμφανίζονται ξανά και ξανά για μένα.
Αυτό που πραγματικά με ευχαριστεί, όμως, είναι η τέχνη της επανάληψης. Παίζω τα παιχνίδια με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά. Αν έχω κολλήσει με μια ιστορία, συχνά θα βιαστώ να παίξω ένα παιχνίδι την πρώτη φορά για να φτάσω στο τέλος και να καταλάβω τι συμβαίνει. Στη δεύτερη επανάληψη, προχωράω πολύ πιο αργά και γίνομαι λίγο ολοκληρωτής, δίνοντας πολύ μεγαλύτερη προσοχή στον εξοπλισμό μου και εξερευνώντας όλες τις σκοτεινές γωνιές του χάρτη.
Η αναπαραγωγή σε μια νέα πλατφόρμα προσθέτει ακόμη μεγαλύτερη διάσταση στην επανάληψη. Σίγουρα, πρόκειται για το ίδιο παιχνίδι, αλλά είναι ένας εντελώς διαφορετικός τρόπος να το ζήσετε.
Δεν έχω ντραπεί για την αγάπη μου για το Mass Effect, και είμαι στην πραγματικότητα στην τρίτη μου επανάληψη από τότε που κυκλοφόρησε πέρυσι το remaster της Legendary Edition. Την πρώτη και τη δεύτερη φορά, το έπαιξα στο PS5, αλλά αυτή την τελευταία φορά; Το βιώνω σε μια φορητή συσκευή - το Steam Deck.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι είναι τόσο ελκυστικό στο να ξαναπαίζετε ένα αγαπημένο παιχνίδι σε ένα φορητό σύστημα, αλλά θέλω να ξαναπαίξω κάθε παιχνίδι που έχω αγαπήσει ποτέ σε αυτή τη μικρή συσκευή. Αισθάνομαι το ίδιο για την επανάληψη παιχνιδιών που αγαπώ στο Nintendo Switch - πήρα το Final Fantasy X
Εν μέρει είναι σίγουρα ότι γνωρίζω τους ρυθμούς της ιστορίας, οπότε δεν χρειάζομαι μια μεγάλη οθόνη για να βρω τον κόσμο πραγματικά καθηλωτικό (επίσης, ποτέ δεν ήμουν άτομο που πρέπει να παίζει ένα παιχνίδι στην καλύτερη δυνατή οθόνη ή στις υψηλότερες ρυθμίσεις γραφικών. Απλώς πρέπει να είναι αναπαραγώγιμο). Επιπλέον, η δυνατότητα εκκίνησης και απενεργοποίησής του σε μια στιγμή είναι απίστευτα βολική. Επειδή ξέρω ήδη τι έρχεται, το να χάσω έναν μικρό διάλογο εδώ και εκεί δεν είναι κάτι το σημαντικό.
Και το να μπορώ να κουβαλάω ένα φορητό παιχνίδι μαζί μου και να παίζω σε ένα αεροπλάνο ή σε ένα ξενοδοχείο (ταξιδεύω πολύ για τη δουλειά μου) είναι μια τέτοια άνεση. Παίζοντας σε φορητό υπολογιστή είναι επίσης εύκολο να μπαίνετε και να βγαίνετε από ένα αγαπημένο παιχνίδι, αν σας αρέσει κάτι τέτοιο. I ' m a gaming monogamist for the most part - it ' s ' s ο ευκολότερος τρόπος για να πάρει πραγματικά βυθιστεί σε ένα βιντεοπαιχνίδι - αλλά υπάρχει σίγουρα μια έκκληση για την εναλλαγή μεταξύ πολλαπλών παιχνιδιών, αν ' re ο τύπος που παίρνει βαρεθεί με έναν τίτλο. (Εάν έχετε στρατηγικές αποθηκεύσεις, κάτι που προσπαθώ να κάνω σε αυτό το παιχνίδι Mass Effect playthrough, μπορείτε ακόμη και να επαναλάβετε τις αγαπημένες σας σκηνές).
Δεν είναι όμως μόνο ο φορητός παράγοντας μορφής. Η αναπαραγωγή ενός παιχνιδιού που βασίζεται σε υπολογιστή επιτρέπει πολύ μεγαλύτερη προσαρμογή από ό,τι σε μια κονσόλα. Σε μελλοντικές αναπαραγωγές, μπορώ ακόμη και να τροποποιήσω το παιχνίδι (κάτι που απέφυγα να κάνω αυτή τη φορά, επειδή ήθελα να δω πώς χειρίζεται το Steam Deck το παιχνίδι χωρίς καμία προσαρμογή),
Ακόμα και χωρίς αυτό, είναι ενδιαφέρον να δείτε πώς το να παίζετε ένα παιχνίδι σε μια διαφορετική πλατφόρμα παρουσιάζει κάτι καινούργιο. Μπορεί να είναι σαν να επισκέπτεσαι ξανά έναν παλιό φίλο σε ένα νέο σπίτι ή αφού έχεις να τον δεις καιρό: Τα ίδια (ή παρόμοια) χειριστήρια με ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο, αλλά το θέμα είναι περισσότερο η αίσθηση,
Επιπλέον, υπάρχει πάντα η ευκαιρία να κάνετε τα πράγματα διαφορετικά ή με έναν τρόπο που δεν κάνατε την πρώτη φορά. Σε αυτό το playthrough του Mass Effect, για παράδειγμα, κάνω τις ίδιες επιλογές που κάνω πάντα (υπάρχει καν άλλη επιλογή ρομάντζου femShep εκτός από τον Garrus Vakarian; Δεν νομίζω ότι υπάρχει). Αλλά παίζω (γκάζι) στο Normal mode, σε σχέση με τη συνηθισμένη μου δυσκολία Story. Απλά είμαι αρκετά εξοικειωμένος με το παιχνίδι ώστε να απολαμβάνω την επιπλέον πρόκληση. Και αυτή τη φορά, τελειοποιώ τις ικανότητές μου ως ελεύθερος σκοπευτής, σε σχέση με το συνηθισμένο μου βαρύ πιστόλι.
Έχω σχεδόν ολοκληρώσει το Mass Effect 3 και σχεδιάζω ήδη το επόμενο παιχνίδι μου. Αυτή τη φορά, θα χρησιμοποιήσω mods - ο Legion είναι ένας από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες και υπάρχει ένα mod που θα σας επιτρέψει να τον πάρετε νωρίς!
