Στις αρχές Ιουλίου, η συγγραφέας Eli Easton έχει ήδη αρχίσει να εργάζεται πάνω στο ετήσιο χριστουγεννιάτικο μυθιστόρημά της. Είναι μέρος μιας μακρόχρονης παράδοσης - η πρώτη ήταν το Blame It on the Mistletoe το 2013, όταν η Easton ξεκίνησε την καριέρα της ως συγγραφέας γκέι ρομάντζων. Από τότε, έχει γράψει πάνω από 30 βιβλία που καλύπτουν τα πάντα, από την εκκολαπτόμενη αγάπη αγοριών Amish σε μια καυτή οικογένεια πυροσβεστών (έχουν το παρατσούκλι "οι καυτές Κανόλες", φυσικά), και ίσως το πιο χαρακτηριστικό, μια σειρά για παραφυσικούς τύπους που μετακινούνται από σκύλους, των οποίων οι ανθρώπινες προσωπικότητες αντικατοπτρίζουν τις σκυλικές τους μορφές.
Αυτό δεν είναι το πρώτο βήμα του Easton στη συγγραφή. Eli Easton είναι, στην πραγματικότητα, ένα ψευδώνυμο για ένα από τα μεγαλύτερα είδωλα του παιχνιδιού - Jane Jensen, ο βετεράνος Sierra Online συγγραφέας που συνυπέγραψε το King ' s Quest VI και δημιούργησε τη σειρά παραφυσικών περιπετειών Gabriel Knight. Το δεύτερο παιχνίδι, το 1995 ' s The Beast Within, ήταν αναμφισβήτητα το καλύτερο κομμάτι της αφήγησης με βίντεο πλήρους κίνησης (FMV) εκείνη την εποχή, εμβαθύνοντας σε βαθιά αφήγηση με βάση τους χαρακτήρες, ένα απίστευτο μωσαϊκό ιστορικών λεπτομερειών και, αρκετά αξιοσημείωτο εκείνη την εποχή, ένα υποκείμενο queer που σιγοκαίει και που έκτοτε έχει βρει νέα ζωή στον κόμβο fanfiction AO3.
Η Jensen δεν έχει ασχοληθεί ενεργά με τα παιχνίδια εδώ και καιρό - το τελευταίο της μεγάλο έργο ήταν ένα Kickstarter για το Pinkerton Road Studio που διατηρεί μαζί με τον σύζυγό της, τον συνθέτη της Sierra Robert Holmes, και η επετειακή έκδοση για την 20ή επέτειο του Gabriel Knight: Sins of the Father. Με το ανανεωμένο ενδιαφέρον για τις περιπέτειες point-and-click και την εξαγορά της Activision από τη Microsoft (έχουμε ακόμη και μια επανεκκίνηση του Monkey Island), τα περίεργα μυαλά πρέπει να μάθουν: Πότε θα έχουμε μια νέα περιπέτεια του Gabriel Knight;
Αυτή η συνέντευξη έχει επεξεργαστεί για λόγους σαφήνειας και έκτασης.
Jane Jensen: Μακάρι. Θα είχα κάνει το Gabriel Knight πριν από 4 χρόνια, αν μπορούσα, αλλά τα δικαιώματα είναι στην Activision και δεν τους ενδιέφερε να το κάνουν. Έχω γράψει πολύ κατά τη διάρκεια της πανδημίας και η εσωστρεφής πλευρά μου έχει ανθίσει, ας το πούμε έτσι, όπου ξεχνάς πώς να είσαι με τους ανθρώπους. Γράφω περίπου τέσσερα βιβλία το χρόνο ως Eli Easton. Οπότε έχω γράψει αρκετά. Μόλις τελείωσα μια σειρά με μια συγγραφέα, την Τάρα Λέιν. Το νέο βιβλίο κυκλοφορεί αύριο [Πέμπτη 30 Ιουνίου].
Συνήθως ξεκινάτε τόσο νωρίς, πέντε ή έξι μήνες πριν από τα Χριστούγεννα;
Το ξέρω, είναι τρελό, έτσι δεν είναι; Είναι κάπως μεγάλη ιστορία, αλλά τα τελευταία τρία ή τέσσερα χρόνια ασχολούμαι με την αυτοέκδοση, κυρίως επειδή ο εκδότης με τον οποίο συνεργαζόμουν στο γκέι ρομάντζο σταμάτησε ουσιαστικά να πληρώνει τους συγγραφείς του και όλοι οι συγγραφείς έφυγαν. Είχα ήδη εκδώσει κάποια πράγματα μόνη μου και διαπίστωσα ότι μου άρεσε πολύ η διαδικασία.
Έχετε καμιά ιδέα που να σας απασχολεί όλα αυτά τα χρόνια, σχετικά με το σκηνικό ή την ιστορία του Gabriel Knight 4;
Έχω. Είχα μια ιδέα για το τι θα αφορούσε στο τέλος του τρίτου παιχνιδιού. Δεν μπορώ να θυμηθώ αν είναι ο Gabriel ή η Grace που ανέφερε ότι υπάρχουν και άλλες ομάδες schattenjäger (κυνηγοί σκιών) σε όλο τον κόσμο. Είχα την ιδέα ότι η Grace θα έφευγε και θα εντασσόταν σε μια από αυτές τις άλλες ομάδες, και ο Gabriel ήταν κάπως μόνος και μετανιωμένος. Και μετά θα υπήρχε μια υπόθεση που θα αφορούσε μαγεία. Σκεφτόμουν αρχικά τη Σκωτία ή κάποιο απομονωμένο μέρος όπως το Isle of Mull για αυτού του είδους την ιστορία, και είχα κάποιες ιδέες για το τι θα συνέβαινε με αυτούς κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, και τη σχέση τους, και τι συνέβαινε με αυτήν,
Αν είχα την ευκαιρία να το ξανακάνω, θα έπρεπε να καθίσω και να σκεφτώ αν αυτή είναι η σωστή ιστορία για να συνεχίσω, αλλά μάλλον θα ήταν, γιατί πάντα αγαπούσα τη μαγεία. Και αυτό είναι κάτι που δεν είχα την ευκαιρία να κάνω με τον Gabriel Knight. Κυκλοφορούν τόσες πολλές σπουδαίες ταινίες - το The Witch, του Robert Eggers, αλλά μόλις βγήκε και μία που λέγεται You Won't Be Alone και είχε κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες ανατροπές στην ιστορία των μαγισσών. Σε σύγκριση με τους λυκάνθρωπους, τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν γυριστεί πολλές ταινίες τρόμου με θέμα τις μάγισσες, οι οποίες έχουν πραγματικά υπέροχη υφή και ενδιαφέρουσες ανατροπές στην ιδέα του τι είναι η μάγισσα.
Μιλώντας για λυκάνθρωπους, μερικά από τα βιβλία σας έχουν σκύλους ως μεταμορφωτές.
Ο τρόπος με τον οποίο προέκυψε αυτή η σειρά είναι ότι διάβασα μια επιτυχημένη ρομαντική σειρά με λυκάνθρωπους που διαδραματιζόταν στην Αλάσκα και ήταν πολύ, πολύ αστεία. Μου άρεσε πολύ και σκέφτηκα: "Θεέ μου, θέλω να κάνω κάτι τέτοιο, αλλά για άντρες-άντρες". Μιλούσα λοιπόν στον άντρα μου και του είπα: "Χρειάζομαι κάτι άλλο. Δεν μπορώ να κάνω λυκάνθρωπους, είναι πολύ κοινότυπο. Χρειάζομαι κάποιο άλλο είδος πλάσματος. " Και μου είπε, "Κάνε σκύλους", γιατί έχουμε σκύλους. Αγαπάμε τα σκυλιά. Και εγώ είπα, ναι, αλλά είναι κάπως αηδιαστικό, έτσι δεν είναι, να σκέφτεσαι να κάνεις σεξ με τον σκύλο σου; Και μου λέει, "Όχι, μπορείς να το κάνεις. " Και έτσι γεννήθηκε η σειρά. Είναι ρομαντική κωμωδία. Έχει σκοπό να είναι αστεία. Είναι μια πολύ δημοφιλής σειρά. Όλοι οι διαφορετικοί χαρακτήρες είναι μια ράτσα σκύλου, έτσι υπάρχει ένας χαρακτήρας μπουλντόγκ, και όταν είναι σε ανθρώπινη μορφή, έχουν τα χαρακτηριστικά που θα είχε ο σκύλος. Ο σερίφης της πόλης είναι ένας ποιμενικός σκύλος, ένα τσοπανόσκυλο. Έτσι, προσπαθεί πάντα να ελέγχει τι κάνουν οι άνθρωποι. Ήταν πολύ διασκεδαστικό να το γράφω.
Δεν ξέρω αν παρακολουθείτε τα παιχνίδια αυτές τις μέρες, αλλά τα παιχνίδια περιπέτειας, ειδικά τα point-and-clicks, γνωρίζουν μια μικρή αναγέννηση αυτή τη στιγμή.
Όχι, δεν το ήξερα αυτό, αλλά ελπίζω να είναι αλήθεια. Η τελευταία φορά που το άκουσα αυτό ήταν όταν ξεκινήσαμε το Kickstarter, και αυτή η αναγέννηση δεν υλοποιήθηκε πραγματικά, αλλά ελπίζω ότι αυτή τη φορά θα υλοποιηθεί. Αυτό θα ήταν συναρπαστικό. Θα ήθελα πολύ να δουλέψω ξανά στα παιχνίδια, κάποια στιγμή.
Παίζετε ακόμα παιχνίδια μόνοι σας για διασκέδαση;
Δεν το έχω κάνει τα τελευταία χρόνια. Αυτή η πλευρά του εγκεφάλου μου - ήμουν πάντα ένα άτομο που έπρεπε να έχει κάτι τέτοιο. Είμαι πολύ εμμονικός. Έτσι πέρασα μερικά χρόνια κάνοντας παζλ, εκατοντάδες παζλ. Ήμουν εθισμένη στα σταυρόλεξα και στις πασιέντζα, και τώρα ασχολούμαι με το πάπλωμα, το οποίο στην πραγματικότητα μοιάζει πολύ με το να κόβεις τα πράγματα σε κομμάτια και να τα ενώνεις σε διαφορετικά μοτίβα. Είναι πολύ προσανατολισμένο στα μοτίβα. Αλλά εννοώ ότι ήμουν παίκτρια σε όλη μου τη ζωή, βασικά. Απλά όχι τόσο πολύ τελευταία. Αυτό το πολύ λεπτομερές, μικρό κομμάτι του εγκεφάλου μου, του αρέσουν αυτά τα πράγματα.
Έχετε σκεφτεί να κάνετε ένα crossover με τη ρομαντική σας δουλειά, όπως ένα οπτικό μυθιστόρημα με γκέι ρομάντζο;
Θα το έκανα αν υπήρχε μια καλή ευκαιρία. Πριν από μερικά χρόνια επικοινώνησε μαζί μου μια εταιρεία διαδραστικής φαντασίας και έκανα κάτι γι' αυτούς. Ήταν μια νέα startup εταιρεία. Έγραψα μια ιστορία, αλλά είχαν ένα πολύ περίεργο σύστημα. Προσπαθούσαν να πουλήσουν νομίσματα για διαφορετικά συναισθήματα. Και είχαν όλους αυτούς τους αυστηρούς κανόνες για το πώς έπρεπε να το γράψεις, ώστε οι άνθρωποι να αγοράζουν νομίσματα συναισθημάτων. Και στη συνέχεια, όταν βγήκαν στο χρηματιστήριο, κατέληξαν να ασχολούνται με το περιεχόμενο που δημιούργησε ο χρήστης,
Έχω δει λοιπόν μερικά από αυτά, που είναι πολύ δημοφιλή στη νέα γενιά στα iPad και τα λοιπά, αυτά τα διαδραστικά παιχνίδια μυθοπλασίας με πολύ καρτουνίστικα γραφικά. Μου αρέσει πολύ να δοκιμάζω νέα πράγματα, οπότε είμαι πάντα έτοιμος να κάνω κάτι καινούργιο αν μου δοθεί η ευκαιρία. Αλλά δεν το έχω ερευνήσει αυτό, κυρίως επειδή βρισκόμουν σε αυτόν τον διάδρομο της γρήγορης κυκλοφορίας των βιβλίων μου. Αυτό απορροφά πολλή από την ενέργειά μου.
Τι γίνεται με τη διασταύρωση στο κοινό σας - παρακολουθεί κάποιος από τους θαυμαστές σας τόσο τα παιχνίδια όσο και τις ρομαντικές σας δουλειές;
Λίγοι, όχι πολλοί, αλλά περιστασιακά συναντώ κάποιον που λέει ότι με βρήκε μέσω του Gabriel Knight, βρήκε το ρομάντζο μου μέσω του Gabriel Knight.
Νιώθω ότι υπήρχε πάντα αυτή η σχεδόν ρομαντική ροή στις ιστορίες του Γκάμπριελ. Αυτό σας ώθησε να ασχοληθείτε με το ρομάντζο;
Δεν το νομίζω. Είναι απλά μια αντανάκλαση του ποιος είμαι ως συγγραφέας. Οι δύο μου αγάπες είναι ο τρόμος και το ρομάντζο, και αυτό ακούγεται πραγματικά ψυχωτικό, αλλά διάβαζα ρομάντζο μεγαλώνοντας και διάβαζα τόνους τρόμου μεγαλώνοντας, και τα δύο αυτά είχαν ένα νήμα στον Gabriel Knight. Ο Γκάμπριελ ήταν σίγουρα ένας κλασικός χαρακτήρας απατεώνας, ο κακός γυναικάς που δεν μπορείς παρά να τον αγαπήσεις και να τον ελκύσεις.
Όταν έμαθα για τη δουλειά σας με τον Eli Easton, ένιωσα τόσο δικαιωμένη, γιατί το The Beast Within είχε αυτή την απίστευτα ομοερωτική ένταση.
Ναι, είναι ενδιαφέρον ότι αυτό βγήκε τότε. Νομίζω ότι εκείνη την εποχή δεν είχα γράψει ποτέ ένα γκέι ρομάντζο, προφανώς. Αλλά ήμουν πραγματικά επηρεασμένος από την Anne Rice, και είχε πάντα πολλή ομοερωτική ένταση στις ιστορίες της, και μερικές φορές περισσότερο από αυτό. Το Cry to Heaven είναι ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία της Anne Rice. Πρόκειται για έναν καστράτη, ο οποίος έχει μια μακροχρόνια σχέση με έναν άλλο άνδρα, και αυτό κατά κάποιο τρόπο βγήκε σε αυτό το βιβλίο. Αλλά το ενδιαφέρον υπήρχε πάντα και έφτασε σε πληρέστερη έκφραση πιο πρόσφατα.
Σας έγραψαν κάποιοι ομοφυλόφιλοι θαυμαστές σας όταν κυκλοφόρησε το The Beast Within;
Ναι. Από τότε που βγήκε το The Beast Within, και θα έλεγα όχι απαραίτητα αμέσως, αλλά πιο πρόσφατα, παίρνω γράμματα από ανθρώπους που λένε: "Έπαιξα το The Beast Within όταν ήμουν έφηβος, και ήταν η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα ότι ήμουν γκέι, οπότε ήταν τεράστια επιρροή στη ζωή μου. " Έχω λάβει πολλά τέτοια γράμματα.
Το τέλος του "Gabriel Knight 3: Blood of the Sacred, Blood of the Damned" ήταν ένα κλασικό είδος cliff-hanger ρομαντικού μυθιστορήματος. Και θυμάμαι όταν συνέβη αυτό, έλεγα ότι αυτό είναι κάτι σαν σαπουνόπερα.
Το ξέρω! [γέλια] Νόμιζα ότι θα κάναμε το Gabriel 4.
Ακόμα περιμένω να μάθω τι συνέβη.
Το ξέρω! Κάποια στιγμή σκέφτηκα ότι θα κάνω μόνο βιβλία του Gabriel Knight. Δώσε μου τα δικαιώματα για έξι βιβλία, και αν αποφασίσεις ποτέ να κάνεις παιχνίδια, θα έχεις ήδη γράψει ιστορίες γι' αυτά, και θα κρατήσεις το brand ζωντανό. Αλλά οτιδήποτε έπρεπε να περάσει από το νομικό τμήμα της Activision χρειαζόταν χρόνια, και αν δεν ήταν κάτι που θα τους απέφερε εκατομμύρια δολάρια, δεν ήθελαν να αφιερώσουν χρόνο σε αυτό. Οπότε κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ δύσκολο να πάρουν άδεια να το κάνουν, δυστυχώς. Αλλά τώρα είναι με τη Microsoft, οπότε ελπίζουμε ότι είναι ένα νέο παιχνίδι.
Ναι, ο Phil Spencer μιλούσε για το πώς θέλει να επαναφέρει τα παλιά παιχνίδια της Activision.
Αυτό θα ήταν υπέροχο. Από τότε που ακούσαμε αυτή την ανακοίνωση, ελπίζαμε ότι κάποιος θα ήθελε να αναζωογονήσει αυτά τα έργα και ίσως να κάνει ένα GK4. Οπότε, ναι, αν υπάρχει κάποιος εκεί έξω!
